Την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ παρακολούθησαν μέσω facebook 7.200 άνθρωποι, αριθμός ως και εντυπωσιακός την ώρα του κυριακάτικου τραπεζιού. Στα σχόλια, βέβαια, κάτω από την προβολή, διάβαζες και ψόφους και καρκίνους και όλα τα χαριτωμένα που νομιμοποιήθηκαν ως εκφράσεις γνήσιας και ανόθευτης λαϊκής οργής. Continue reading
ΠΑΣΟΚ
Στους μπαξέδες
Είναι στιγμές που πιστεύω ότι ο καβγάς του Παπανδρέου με τον Βενιζέλο γίνεται για ένα πάπλωμα που δεν έχει ούτε πούπουλο μέσα. Διότι, εντάξει, η ιστορική μνήμη έχει πάντα ειδικό βάρος και συναισθηματικά ενισχυμένο φορτίο. Όμως στα σοβαρά τώρα, ποιο είναι το ακροατήριο που παραμένει ευσυγκίνητο με την 3η του Σεπτέμβρη; Continue reading
Όχι άλλη κεντροαριστερά
Στο ακροατήριο του ΙΣΤΑΜΕ βλέπεις πρόσωπα που περίμενες να τα δεις μόνο σε ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της μεταπολίτευσης. Αναπόφευκτο. Ιστορική αναδρομή κάνουν και, αν μη τι άλλο, συχνά πάνω στα πρόσωπα αποδίδονται έννοιες που αδυνατεί να περιγράψει ο λόγος. Continue reading
To δίκιο του Βορίδη
Τη μέρα που γύρισε ο Ανδρέας από το «Χέρφιλντ», περίπου δέκα χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στο Ελληνικό για να κουνήσουν σημαία και να δουν το περίφημο νεύμα προς τη Δήμητρα. Από αυτούς, ελάχιστοι γύρισαν πίσω, οι περισσότεροι έμειναν εκεί και διορίστηκαν στην «Ολυμπιακή». Εντάξει, πλάκα κάνω, αλλά αν όντως γινόταν, δεν θα προκαλούσε και σοκ. Continue reading
Όλοι ΠΑΣΟΚ
Η σημερινή επέτειος δεν έχει να κάνει, απλώς, με το ΠΑΣΟΚ. Ναι, εντάξει, θεσμικά είναι το ΠΑΣΟΚ που βάζει το δάχτυλο στο ημερολόγιο και υποχρεώνεται σε μία οδυνηρή ματιά στον καθρέφτη. Όμως ουσιαστικά πρόκειται για μία ολόκληρη εποχή και για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μας. Όλη η εποχή, που τώρα μας πνίγει στη στάχτη της, ήταν ΠΑΣΟΚ. Και εμείς ήμασταν ΠΑΣΟΚ. Και αυτοί που δεν το ψήφισαν. Και αυτοί που είχαν αλλεργική αντίδραση στη γλώσσα, στα πρόσωπα και στη νοοτροπία του. Continue reading
