Καμιά φορά, όταν βλέπω τη Φώφη με τον Σταύρο, τους φαντάζομαι σαν την εικόνα από τον Ε.Τ., όταν το παιδάκι και ο εξωγήινος έρχονται δάχτυλο με δάχτυλο. Δεν έχει σημασία ποιος είναι το παιδί και ποιος ο alien, αν και μπορείς να πεις ότι ο Σταύρος προσγειώθηκε στο πολιτικό μας σύστημα σαν εξωγήινος. Continue reading →

Υπάρχει κάτι σουρεαλιστικό σε αυτές τις εκδηλώσεις που κάνει το ΠΑΣΟΚ κάθε 3 του Σεπτέμβρη. Τιμά βέβαια την ίδρυση του, αλλά συνάμα αναφέρεται στο Big Bang του νέου λαϊκισμού. Continue reading →

Την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ παρακολούθησαν μέσω facebook 7.200 άνθρωποι, αριθμός ως και εντυπωσιακός την ώρα του κυριακάτικου τραπεζιού. Στα σχόλια, βέβαια, κάτω από την προβολή, διάβαζες και ψόφους και καρκίνους και όλα τα χαριτωμένα που νομιμοποιήθηκαν ως εκφράσεις γνήσιας και ανόθευτης λαϊκής οργής. Continue reading →

Είναι στιγμές που πιστεύω ότι ο καβγάς του Παπανδρέου με τον Βενιζέλο γίνεται για ένα πάπλωμα που δεν έχει ούτε πούπουλο μέσα. Διότι, εντάξει, η ιστορική μνήμη έχει πάντα ειδικό βάρος και  συναισθηματικά ενισχυμένο φορτίο. Όμως στα σοβαρά τώρα, ποιο είναι το ακροατήριο που παραμένει ευσυγκίνητο με την 3η του Σεπτέμβρη; Continue reading →

Στο ακροατήριο του ΙΣΤΑΜΕ βλέπεις πρόσωπα που περίμενες να τα δεις μόνο σε ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της μεταπολίτευσης. Αναπόφευκτο. Ιστορική αναδρομή κάνουν και, αν μη τι άλλο, συχνά πάνω στα πρόσωπα αποδίδονται έννοιες που αδυνατεί να περιγράψει ο λόγος. Continue reading →